Economical crops

In de afgelopen jaren is de roep om gewassen die op milieu vriendelijke wijze geteeld zijn alsmaar luider gaan klinken. Niet alleen de consument. kijkt kritisch naar de huidige ontwikkelingen in de moderne landbouwmethoden, maar ook de politiek en de industrie beginnen gevoelig te worden voor argumenten ten bate van het milieu. Hierdoor ontstaat er een vraag naar gewassen die beantwoorden aan de eisen die een milieu vriendelijke aanpak stelt.

De aanpak van de gangbare zaadhuizen is die van de teelt van resistente gewassen (via het inkruisen van die resistentie of het langs geneties-manipulatieve weg verkrijgen hiervan). Resistenties tegen kwalen, weersomstandigheden, plagen en herbiciden. Resistenties die net als de meeste chemicaliën, gebruikt worden in de landbouw, vaak niet nodig zijn en uit ecologische overwegingen in twijfel te trekken zijn. Gewassen die om een lagere bemestingsgraad vragen, planten met een hoge tolerantie, degelijke gewassen voor een degelijke landbouw zijn betere selectiecriteria.

Degelijke gewassen wil niet zeggen dat de boerenkool meer op tafel gaat komen maar gewassen die zich zelf beter kunnen redden, gewassen die minder energie vragen dan ze leveren zodat de landbouw weer energie produceert in plaats van consumeert. Voedings- en industriële gewassen bijvoorbeeld die tolerant zijn ten opzichte van onkruidgroei zijn energie vriendelijker dan herbicide resistente gewassen.

Tachtig procent van de landbouw op onze wereldbol gebeurt op traditionele wijze met de hand en met het dier. De moderne "hoogproductieve" rassen kunnen door deze vaak arme boeren slechts verbouwd worden door middel van de aankoop (lees lening) van dure zaaizaden, kunstmest en bestrijdingsmiddelen. Daar de door deze boeren geteelde gewassen slechts in stand gehouden en niet veredeld worden is de in die gebieden vaak broodnodige productieverhoging er de oorzaak van dat veel boeren naar de lening en de daarmee verbonden productieverhoging grijpen.

Dat deze boeren hierdoor van energieproducenten tot energieconsumenten worden is een probleem dat de westerse boer tot op vandaag nog voor zich weet uit te schuiven. Wat een productiegewas zou moeten zijn is tot een consumptiegewas verworden' in onze supermarkten ligt hun wekelijkse aflossingstermijn. Over de gehele wereld bestaat dus vraag naar energiearme en kapitaalextensieve teelten maar het aanbod van de hiervoor geschikte rassen is schaars of ontbreekt geheel, veredeling in deze richting vindt op dit moment slechts op zeer beperkte schaal plaats en dat met zo'n reusachtige markt in het vooruitzicht.

Dit is niet de definitieve oplossing voor het voedselvraagstuk, het energievraagstuk, het schuldenvraagstuk of het milieuvraagstuk maar kan ons wel een stap in de goede richting brengen. Een begin aan de basis, onze directe band met de natuur, tot bron van cultuur en gezondheid voor ons en ons milieu. Nieuwe inzichten geven nieuwe zaden nog even wachten, die zaden komen er aan of zijn er soms al met slechts een nadeel, ze zijn niet beter maar het wordt er beter van.